Pokój 2: Miguel,Teo

Mia

Gaston mówił tak samo - szepnęła pod noskiem.

Miguel

- Ale byłem w zupełnie innym celu niż tamten śmieć mówił

Mia

- Skoro tak to po co tam byłeś ? - spytała . Chciała sie wreszcie dowiedzieć który mówi prawdę .

Miguel

- Musiałem odwiedzić pewien cmentarz

Mia

Spojrzała na niego uwaznie . W pierwszej chwili przeszły ją ciarki , w końcu cmentarz kojarzy sie jej z trupami , które z kolei mają kiepski look:D - Po co ?

Miguel

- Była rocznica śmierci mojego taty

Mia

Spojrzała na niego zaskoczona . - Twój papito nie zyje ? - wytrzeszczyła oczka . Znała ten ból , w końcu sama nie ma mamy .

Miguel

- Od roku. DLatego pojechałem do Monterrey

Mia

Przytuliła go , chciała jakoś pocieszyć . - Lo siento mi Rey .

Miguel

- teraz mi wierzysz?

Mia

Pokiwała główką , że si . No , prawie si . - Wolałabym , żeby Gaston więcej mnie już nie calował .

Miguel

- Spokojnie, ja już o to zadbam

Mia

Ay no , no nie możesz z nim zadzierac . - powiedziała - Sama sobie jakoś poradzę . Może .

Miguel

- Mia, daj spokój. I tak zrobi wszystko żeby się mnie pozbyć, ale przynajmniej da Ci spokój

Mia

Może daddy nam pomoże ? - spytała - Płaci duzo pieniędzy na szkołę i Gandia sie go boi .