Stara kanapa

Diego

que ? - zapytałem cicho . - porque ? - podszedłem do niej . - ale ... ale porque ?

Roberta

Nie wiem co do ciebie czuję - skłamałam - po za tym nie mogę być z tobą, wszystko będzie mi przypominało o tym że poroniłam, nie mogę !

Diego

que ?! - krzyknąłem i ją przytuliłem . - ale jak to poroniłaś ? - spytałem ostrożnie i pocałowałem ją w głowę .

Roberta

Prosiłam nie całuj mnie - powiedziałam - Normalnie a jak można ? Wszystko przez ten upadek ze schodów ! - krzyczałam

Diego

przytuliłem ją . - kochanie ... ale ja Cię kocham ... i jak to ... i czemu ... - zrobiłem się smutny . - kochanie nie możesz ... kochasz mnie ? - spytałem .

Roberta

Diego nie wiem - skłamałam i usiadłam na kanapie

Diego

ukucnąłem przed nią i złapałem ją za ręce . - ale jak to nie wiesz ? - spytałem . - ja Cię kocham bardzo ... powiedz co czujesz ...

Roberta

Nie wiem - skłamałam po raz kolejny - Diego, wstań - powiedziałam cicho

Diego

nie wstanę , dopuki mi nie powiesz co czujesz . - powiedziałem i zacząłem myśleć .

Roberta

Diego nie teraz - powiedziałam

Diego

zrobiło mi się smutno .

nie wiedziałem co robić , więc wyszedłem bez słowa .

Roberta

Diego - powiedziałam cicho, wytarłam łzy i wyszłam za nim

Roberta

Przyszła tutaj z Diego

Diego

pocałował Robertę i rozwalił się na kanapie .

Roberta

Diego - powiedziałam cicho i podeszłam do niego - Już chcę - szepnęłam mu na ucho