Murek

Roberta

Otarłam łzy i przesunęłam się o jedno drzewo bliżej Diego

Diego

usłyszałem szelest . - Roberta ? - zapytałem sam siebie .

Roberta

Stałam nieruchomo przy tym drzewie i pomyślałam sobie " Diego, nie wybaczysz mi już tego pewnie nigdy"

Diego

na pewno by nie przyszła . - powiedziałem . - co ja źle zrobiłem ? Diego kretynie , a ty ją kochasz , a ona Cię olewała ... - westchnąłem i prawie się popłakałem .

Roberta

Popatrzyłam na Diego i kolejny raz mi się głupio zrobiło, chciałam do niego iść, ale plan był inny, więc jak na razie musiałam się go trzymać, stałam tak i co jakiś czas na niego spoglądałam

Diego

stałem i podchodziłem co jakiś czas do drzewa , za którym była Roberta .

podszedłem do drzewa i zacząłem walić w korę , nie widząc Roberty . - aj Roberta ... przecież ja Cię kocham !

Roberta

Wyszłam zza tego drzewa i stanęłam przed Diego bez słowa

Diego

Roberta ? - zapytałem sam siebie . - słyszałaś mnie ? - spytałem .

Roberta

Tak - powiedziałam patrząc mu w oczy - Diego, posłuchaj, to co mówiłeś nie jest prawdą - stwierdziłam

Diego

przecież mnie nie kochasz ! - powiedziałem .

Roberta

Diego... - przerwałam i zaczęłam myśleć "Jak mu teraz powiem prawdę to plan pójdzie na nic, nie mogę z nim na razie być" powtarzałam sobie tak w myśli przez cały czas

Diego

co ? - zapytałem i ją przytuliłem bardzo mocno . - Roberta ja nie mogę ! kcoham Cię nad życie całym sercem ... nie mogę ! - krzyknąłem .

Roberta

Diego, nie uważasz że na jakiś czas powinniśmy się rozstać ? - zapytałam

Diego

nie . - powiedział i ją pocałował . - ja Cię za bardzo kocham ... ale ... ale ty mnie nie kochasz ... - westchnał .

Roberta

Ay Diego - powiedziałam cicho - Nie mów tak - stwierdziłam - Musimy wszystko przemyśleć, tobie też się to przyda